Pauze

Heb je dat ook wel eens? Je hebt net een autorit achter de rug, de radio stond nog hard. Je komt van je werk, bent moe en eigenlijk te lui om uit je auto te stappen? Ik wel.

Je trekt de sleutel uit het contact en een zekere stilte valt. Geen volledige, maar een soort demping van de omgevingsgeluiden. Je zit stil, ziet je omgeving en denkt even aan helemaal niets. Een pauze tussen de onderdelen van je leven. De knip in de film, waarna door langzaam inzoomen de volgende scene duidelijk in zicht komt.
 
Het aller-leukst vind ik deze pauze in een net begonnen regenbui. Je staat stil en de dikke druppels vallen op je autoruit. Je hoort het roffelen van de regen op je dak. Je ziet mensen rennen en aan hun beweging wordt geluid gegeven door de vallende regen. Beelden vervagen doordat de ruit nat wordt en condens gevormd wordt. En ondanks de roffel ervaar je een soort van stilte, een pauze, een moment alleen voor jezelf. Je kunt je herijken, moed verzamelen, even de schouders laten hangen, naar je eigen adem luisteren. Heb jij dat niet? Ook goed, probeer het eens!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: