2016 schreef ik dit!!

25 years, I’ve got 25 years.

Op 20 augustus 1991 vertrok ik met de trein naar een nieuw leven. Ik zou een opleiding doen in Nederland. Geen idee of ik ooit nog terug zou keren.

Ondertussen woon ik dus al 25 jaar in Nederland, langer dan ik in Duitsland heb gewoond, ben aan een derde opleiding bezig en gelukkig getrouwd. Geen
plannen om terug te keren, maar altijd nog goede banden met de Heimat.

25 jaar en ik ben vele dagen in mijn leven vergeten, deze eerste dag blijft me altijd bij: een mederoker zoeken in de trein, banden sluiten met mijn nieuwe meereizende studenten, spanning en sensatie in de trein, die steeds verder Nederland inreed, mijn 2e buitenlandreis ever en dan komen om te blijven.

De toewijzing van kamers in de zusterflat, de eerste indrukken aldaar (we werden bekeken als aapjes), het eerste ongeluk (de wekker viel aan gort), eerste vrienden (jammer genoeg allang verwaterd), de eerste nacht in een vrijwel lege kamer, de belofte van nieuwe dingen die de volgende dag stonden te wachten.

Wat me vooral bijbleef: de hoop, de verwachting, een nieuw gevoel, trots en een ervaring die niemand me kon afpakken ook al zou het hopeloos mislukken.

Geholpen heeft me ook mijn talenknobbel, want Nederlands spreken kon ik niet. Ik wist niet eens of ja ook ja betekende.

25 jaar later ben ik Nederlandse met een Duits paspoort, heb in Nederland een lichte Duitse tongval en in Duitsland een sterk Nederlands accent. Ik heb vrienden aan beide kanten van grens en zie de schoonheden (en ook de rest) van beide landen.

Ik ben blij dat ik hier beland ben.

Misschien toch maar overwegen om een Nederlands paspoort te verkrijgen.

Ik in 1991